Waarom God als de mens Jezus op aarde kwam.

Waarom de geboorte van Jezus, God als gewoon mens hier op aarde? Dat was omdat de mens God, de liefde Zelf, uit zijn wil en gedachten had gegooid. Waar God, waar de ware liefde, Zich niet meer bevindt, daar is menselijk leven niet meer mogelijk. Wat de mens menselijk maakt is nu juist de liefde, de vrijwillige opname en navolging van liefde. Zonder de geest van liefde in zijn hart vervalt de mens tot een dierlijke staat. Uiterlijk wordt dat zichtbaar doordat alles in verval raakt, kleding, behuizing, maatschappelijke orde, taalgebruik en moreel besef. Dat uiterlijke verval is een gevolg van het innerlijk verval volgend op het verlies van liefdewil. Op den duur gaat het menselijke totaal verloren en sterft uit.

Reddingspogingen

En dus was het nodig dat God, de liefde Zelf, in het menselijke kwam om de mensheid van dit verval te redden. Voordien waren er al andere pogingen ondernomen die alle wel effect hadden, maar geen afdoende oplossing brachten. Die pogingen kennen we uit de verhalen van het Oude Testament zoals de zondvloed en de uittocht uit Egypte. Die verhalen, hoewel ze ook letterlijk in het natuurlijke plaats vonden, geven een beeld van Gods bemoeienis met de moreel vervallen mensheid. God kon en kan geen dwang uitoefenen. De mens kan alleen door vrije keuze en uit eigen initiatief tot een leven in liefde komen. Elke ingreep van God was er dan ook om die vrijheid te waarborgen en tegelijk de mens te wekken tot een andere keuze dan voorheen.

Het beeld van de zondvloed toont hoe alleen de ark van deemoedige liefdewil de mens over de wateren van valsheid en boosheid heen kan dragen. De uittocht toont hoe de mens alleen door afzweren van het zelfzuchtige genot, door zelfverloochening, in staat zal zijn om het leven van liefde als een beloofd land binnen te trekken. En toch, telkens weer vervielen de volgende geslachten in hun oude trage genotzucht. En daarmee verloren ze ook opnieuw het besef van het belang van liefde, ze verloren de liefde uit hun gedachten en uit hun wil. Toen elke toch wel heftige ingreep van God niet het gewenste resultaat had, toen elke profeet (beeld van een lering van ‘boven) als een gezand van Gods liefde was verguisd of zelfs letterlijk vermoord, bleef er niets ander over dan Zelf neer te dalen in het vlees, het menselijke; de geboorte van Jezus.

God is de mens Jezus

Ook in het menselijke, in Jezus, bracht God Zijn leer van liefde zonder enige dwang. Hij wist een kleine kern van de mensheid te bereiken. Door de eeuwen heen bleef middels een dergelijke kern de liefde, en daarmee het menselijke van de mens, bewaard. Ook al verviel het grootste deel van ook de christelijke wereld weer in oude fouten, een kleine kern hield de liefde levend in het hart. En nu keert Hij opnieuw onder de mensen weer, en wel door de opleving van liefde besef. De gehele mensheid wordt door de gang der dingen aan het denken gezet. En juist door dat denken en heroverwegen, door het besef dat het menselijk bestaan dreigt ten onder te gaan, ontstaat er ontvankelijkheid voor de boodschap van liefde. Aldus kan en zal Hij in het hart van velen, hoewel niet direct allemaal, worden wedergeboren. Kerst, de geboorte van Jezus. Kerst, de terugkeer van Hem in Zijn Woord van liefde in de harten van de mensen.

Bijbel

“Namelijk dat u heden geboren is de Zaligmaker, welke is Christus, de Heer, in de stad van David.’ (Lukas 2:11)

“En zie, de zeer vele mensen op de hele aarde die tegenwoordig door allerlei traagheid en levensduisternis als door een diepe slaap bevangen zijn, moeten dus in een hevige, stormachtige beweging gebracht worden, totdat ze na een lange reeks perioden zover opgewekt worden, dat ze in die wakkere staat eindelijk beginnen te voelen waaraan het hun ontbreekt!’ (De Heer:) ‘Wanneer een dergelijke toestand onder de mensen zal intreden, zal ook de tijd gekomen zijn om hun te geven waaraan het hun ontbreekt, pas in zo’n tijd zal Ik weer tot de mensen in deze wereld komen en zal dan in het algemeen doen, wat Ik nu in het bijzonder doe voor slechts weinig getuigen. Jakob Lorber in GJE 8, hoofdstuk 162-3.

Swedenborg

De geboorte van Jezus is hetzelfde als de wederkomst van de Heer. Onder Zijn wederkomst wordt Zijn komst in het Woord verstaan en dan de oprichting van een Nieuwe Kerk in plaats van de vorige, de heidense kerk die vergaan is. Dit blijkt uit de twee laatste hoofdstukken der Openbaring 21 en 22, waarin staat:
“Ik, Jezus, ben de wortel en het geslacht Davids, de blinkende Morgenster. En de Geest en de Bruid zeggen: Kom! En die het hoort, zegge: Kom! En die dorst heeft kome. Ja, Ik kom haastig. Amen. Ja kom, Heer Jezus!” (Openb. 22: 16, 17, 20). E. Swedenborg – Beknopte uiteenzetting van de Leer der Nieuwe Kerk 71.

Andere berichten